Two Years

Witajcie kochani!

Dwa lata temu, a dokładniej wczoraj wybiło dwa lata odkąd napisałam pierwszy post. Jedno wielkie wow. Szczerze przyznam, że nie myślałam, że tak długo będę tutaj z wami, A tu proszę. Tyle czasu męczyliście się ze mną i jeszcze trochę pomęczycie.

Dużo się zmieniło od tamtego czasu. Jedną z najważniejszych rzeczy jest to, że dorosłam. Zakładanie bloga w wieku 12 lat, chyba nie było najlepszą decyzją, ale dzięki temu jestem tu gdzie jestem.
Oprócz tego, że dorosłam to też stałam się bardziej otwarta na ludzie i zmieniłam podejście do życia. Teraz jestem zdania, że trzeba cieszyć się z każdej małej rzeczy, podejmować ryzyko, rozwijać zainteresowania i spełniać swoje marzenia.

Pierwsze posty, to nawet szkoda o nich nawet mówić. Teraz już go nie zobaczycie, bo jest usunięty, ale wierzcie mi na słowo, lepiej o nim nie wspominać.  Z dnia na dzień, z miesiąca na miesiąc zaczęłam się bardziej rozwijać, zauważałam błędy, które popełniam i starałam się je anulować. Przez co teraźniejsze notki wyglądają tak jak wyglądają.

Każdy z nas ma w życiu okresy kiedy nie mamy na nic jakiekolwiek chęci ani ochoty, cieszę się, że w tych momentach nie poddałam się i pisałam dalej posty. Nie jestem żadną sławną bloggerką, ale mam swoje małe grono odbiorców, którzy czytają to co piszę. Nie zależy mi na milionie wyświetleń ani tysiącu komentarzy pod postem. Chociaż nie powiem, cieszyłabym się chyba jak każda osoba.

Kończąc mój monolog, chciałabym wam podziękować, że jesteście tutaj ze mną. Mam nadzieję, że przez następne lata nabiorę coraz to większej wprawy i norki będą coraz to lepsze.
Tak wiem, zdjęcia są jeszcze jesienne, ale za oknem pogoda nie pozwala na piękne, zimowe zdjęcia.
Na dzisiaj to już tyle. Do zobaczenia.